BLOG nr 9876

Week 7 was een mindere week. Weinig te doen en nog minder beleefd. Tevens was het nieuws van het thuisfront niet zo aangenaam. België is in rouw. Ik was aangedaan door het ongeluk in Zwitserland. De dood van zoveel kinderen. Het grijpt je aan. Je staat dan even stil en waardeert het leven dan nog meer dan tevoren. Ik wens veel sterkte aan de vrienden en familie en iedereen in België die de pijn van het verlies en dit trauma moeten verwerken.

Ook op school ging het niet vooruit zoals ik zou willen. De motivatie was even weg, door de emoties, en die was te vinden in België (alleszins niet in Noorwegen).

Wat heb ik vorige en deze week dan wel verwezenlijkt op school? Verschillende modellen, beginnende en gevorderde, kleine en grote, van mijn ketting gemaakt. Zo leerde ik de problemen en mogelijkheden kennen. Ik sta nu al een stap dichter bij het effectieve eindproduct en weet nu hoe ik het het beste moet aanpakken en hoe ik de materialen moet behandelen.

Verder heb ik ongeveer alle onderdelen van mijn bachelorproef afgewerkt en hiervan feedback gekregen van het thuisfront van Artevelde. Nu moet ik deze aanpassingen nog doorvoeren en doorsturen naar mijn klant. Als hij deze goedkeurt kan ik beginnen met het aanvragen van offertes.

Ik ben ook begonnen met het schrijfgedeelte van mijn bachelorthesis uit Noorwegen en voor mijn Creares, opdracht op 30% voor mijn hoofdvak thuis. Alhoewel ik een grafische en dus meer praktische richting volg, stoort het me niet om al mijn stappen en ondervindingen te noteren. Het schriftelijk gedeelte ligt me wel. Ik hou van afwisseling tussen theorie en praktijk.

Deze week was het vooral voorbereidingen treffen voor de opendeurdagen van vrijdag en zaterdag 23 en 24 maart. De hele klas moest ontruimd worden. Weg tafels en materialen. Het klaslokaal werd omgetoverd tot galerij waar de sculpturen van het recente project van onze klasgenoten kwamen te staan. We hielpen de podia schilderen, witte papieren afbakeningen ophangen, verfvlekken van de vloer schrobben en het schikken van alle sculpturen. Het was een drukke maar toch prettige week. De groepssfeer werd bevorderd en we werkten allemaal samen, waar natuurlijk gelach en gebrul niet aan ontbrak. Hoe verder we in het schooljaar komen, hoe meer we iedereen leren kennen van de klas. Het is een hele fijne groep en ik ben blij dat ik toch wat Noorse mensen heb leren kennen.

In mijn vrije tijd heb ik natuurlijk niet heel de tijd stil gezeten. Vorige week donderdag hadden Anna en ik onze klasgenoten uitgenodigd voor een Belgisch diner. Dit was kip met appelmoes en frietjes! Heerlijk! Iedereen keek uit naar vooral de appelmoes! Hoewel de eerste wantrouwige blikken er waren wanneer ze hoorden dat er warm fruit als hoofdgerecht werd geserveerd, vond de grote meerderheid dit toch zeer lekker en geslaagd. Dit was onze crazy groep:

Deze maandag was het omgekeerd en werden wij verwend met een lekkere Hongaars diner van onze Tsjechische vrienden. Ze maakten voor ons goulash klaar. Naar ik verneem kunnen de Tsjechen dit zeer goed klaarmaken en hier ga ik niet tegenin. We hebben ervan genoten!

Verder was het deze week een belangrijke week want deze vrijdag was het tijd voor onze uber coole flashmob in Notodden centrum! Daarom moesten we nog een laatste keer oefenen op donderdag in de gym. Na deze inspanning mochten we ook eens ontspannen en gingen we nog als afsluiter van de dag zwemmen.

Vrijdag was het dan zo ver. Om elf uur zou de radio van Notodden live van op het dorpsplein spelen en loeihard onze song draaien. Wanneer we ons liedje hoorden begon het. Eerst met twee personen en zo kwamen er steeds meer en meer mensen bij. Auto’s stopten en voorbijgangers bleven stilstaan om dit gebeuren te bekijken. Wanneer het lied eindigde gingen we allemaal onze eigen weg. Alsof er niets gebeurd was. Fantastisch! Het was heel leuk om dit te doen en mee te maken! Hier kan je het filmpje zien:
http://www.youtube.com/watch?v=5itsCmW6Ln0&feature=share

Na onze flashmob begaven we ons allemaal terug naar school want daar was het opendeurdag. We deden onze shiften bij onze standen en genoten daarna van beef stroganoff die Dag, onze internationale coördinator, ons aanbood en we engageerden ons nog in een quiz die hij gemaakt had over Noorwegen! Mijn groep was derde, en we mochten mooie sleutellinten ontvangen.

Achteraf ging iedereen naar huis om zich voor te bereiden op het feest in Høgås die avond. We lieten ons goed gaan na een zware week en iedereen was gelukkig.

Zaterdag was het nog steeds opendeurdag en had ik een shift te doen in de hout- en metaalklas. Na het begeleiden van mensen door onze galerij, genoot ik van twee lekkere hotdogs, die de sportstudenten aan hun standje buiten klaargemaakt hadden op de barbecue.

Die avond kon ik me weer laten gaan want het was klasfeestje bij een van onze klasgenoten. Ik kwam toe in een heel mooie en gezellig witte flat. Iedereen was al aanwezig en het was zeer gezellig. We dansten en dronken wat en gierden en brulden het uit van plezier! Wanneer het ten einde liep, besloten de laatst overgebleven en ik nog naar Sætre te gaan, waar er ook natuurlijk een party aan de gang was. Eenmaal daar aangekomen was het feest al bijna uitgeblust, dus bleven we zelf niet langer en wandelde ik het verre stuk terug naar boven naar mijn zachte bed in Høgås.

Het was een korte nacht want de volgende ochtend waren Anna en ik al om elf uur uitgenodigd om te gaan ontbijten. We kregen gepocheerde eieren met spek op een broodje geserveerd met een lekkere thee. Na ons buikje rond te hebben gegeten besloot mijn gezelschap te gaan klimmen. Ik vergezelde hen, niet om zelf te klimmen, maar om ze gade te slaan en zelf te genieten van de warme zon en een kleurtje op te doen.

Om drie uur waren we dan alweer uitgenodigd bij andere Erasmus studenten voor een Hongaarse lunch. Die werd afgerond met een Hongaarse quiz.

Na dit druk maar geslaagd weekend, ben ik moe maar voldaan. De zon heeft me goed gedaan en ik hoop dat die energie blijft zitten voor de hele week!

Last but not least:

Zoals ik al eerder in mijn blog eens vermeldde, heb ik een eland-ketting gemaakt. Dit was mijn eerste model. Nog geen perfecte versie, maar toch wel geslaagd! Het is een lange ketting op net-boven-de-navel-hoogte. Ik verloot deze aan degene die hem zou willen! Als je wil meedoen aan de loterij, laat hier een reactie achter of stuur me een mailtje of laat een bericht achter op mijn facebook.

La lotteriet startet! Lykke til!


Kijk zeker ook eens op de Blog van Sieselaajn! Ze maakt zeer leuke en originele dingen, waar je soms ook dingen van kan winnen! 
http://sieselaajn.blogspot.com/

Bekijk zeker ook nog mijn foto's, er zijn er weer veel bijgekomen! 
https://picasaweb.google.com/103323531930961046240/Noorwegen?authuser=0&authkey=Gv1sRgCKS21pbZ3Z3vtwE&feat=directlink


Hade! 

-Joyce

Halfway!

Vorige week sloten we het weekend goed af. Op zaterdag avond was er een ‘foute’ party. Anna en ik kwamen samen in het appartement van een Noorse klasgenote om te aperitieven en ons terdege voor te bereiden. We fabriceerden een kapsel  à la 80’ies en onze ogen werden volgeklad met eyeliner. We zagen er allemaal bangelijk uit!

Na het maken van wat foto’s, kwestie van te bewijzen hoe fantastisch we bij ons vertrek eruit zagen, vertrokken we naar Stua, de lokale studentenclub waar je kan dansen, en zowat de enige plek in de omgeving waar er iets te beleven valt op zaterdagavond. Vóór elf uur kochten we een drankje. Tot die tijd waren ze aan de helft van de normale prijs.  

We zagen tal van crazy geklede Erasmus-studenten de club binnenvallen. Elke student zag er hilarisch uit. Al snel begon iedereen te dansen! Daar stopten we vrijwel de hele avond niet mee! Ik ging van hip-hop over salsa naar traditionele dans. Het was een hilarische avond. Na sluitingstijd, dit is om twee uur, gingen we terug naar het appartement van de Noorse studente om ons te ontdoen van onze feestkledij. We trokken ons deftige plunje weer aan en namen te bus naar huis. Zondag sliepen we uit en genoten we na van de voorbije leuke party, die maar in ons hoofd bleef nazinderen.

Maandag, het begin van een nieuwe schoolweek. Dit is al de vijfde week dat ik hier naar school ga. Wat gaat de tijd toch snel. Ik zit ongeveer aan de helft van mijn verblijf! Het lijkt alsof ik nog maar vorige week gearriveerd ben.

Ik begon met verder te werken aan de vorm van mijn ketting in koperdraad. Ik  maakte een model om te zien waar het halssnoer de huid moet raken en welke kromming de definitieve buis moet hebben. Dit deed ik op mijn gipsen schouders die ik de week voordien heb vervaardigd. Door het koper flink te verwarmen, wordt hij buigzaam. Zo kan je makkelijk de draad buigen en vormen in de gewenste richting. Wanneer je dit echter lange tijd na elkaar doet, wordt het materiaal opnieuw hard. Wil je het materiaal weer buigen, moet je dit opnieuw opwarmen. Zo gaat dit door – telkens opnieuw verwarmen en behandelen - tot wanneer je de goeie vorm gevonden hebt.

Hierna ging ik aan de slag met een buis plexiglas. Met een buis plexiglas wil ik het halssnoer van mijn ketting maken. Paul en ik testten hoe het materiaal reageerde op de warmte. Zo verhitte ik de buis tot deze flexibel werd en kon plooien in verschillende richtingen. Dit deed  ik tot het materiaal terug afgekoeld was. Zo krijg je organische vormen.

Na een paar testen op het model, probeerde ik de vorm van mijn ketting in het klein te maken. Dit ging vlot en ik was werkelijk blij met het resultaat. Door de trial en error, leerde ik ook dat je het warmtekanon niet te dicht mag houden tegen het materiaal, anders begint dit te vervormen en krijg je bubbels. Dit zou niet zo mooi zijn bij de afwerking dus hou ik het warmtekanon maar op een goede afstand. Het is moeilijk in te schatten wanneer het materiaal slap zal worden. Het ene moment, wanneer je het materiaal een tijd verwarmd hebt en je het probeert te buigen, is het nog steeds heel hard. Maar met een klein beetje extra warmte, is het plotseling zeer soepel. De juiste hitte ligt dus heel dicht tussen het harde en het soepele punt.

Donderdag betekende voor ons de laatste dag van de schoolweek. Op vrijdag gingen we namelijk snowboarden in Kongsberg. Donderdag avond hadden we echter nog een training voor onze flashmob en daarna ontspanden we ons nog wat in het zwembad en de sauna.

Vrijdagochtend vertrokken we om half negen met de auto naar het skicenter van Kongsberg. Daar kan je al van 9 uur in de ochtend tot 9 uur in de avond snowboarden of skiën. Ondanks het feit dat we er al rond 9 uur arriveerden, waren er reeds heel wat mensen opgedaagd. Op vrijdag is het twee voor de prijs van één.

We vertrokken met de skilift en ik had toch wel wat stress. Het was al een tijd geleden dat ik had gesnowboard en had dit ook dan nog maar eenmaal één week gedaan. Ik ben nogal bang om te vallen op het ijs. Gelukkig lag deze skipiste er veel beter bij en was uitglijden helemaal niet zo pijnlijk. Na een paar rondjes op de piste was het terug wennen aan de sneeuw. De andere Erasmussers zochten de moeilijker pistes op, terwijl ik het hield bij de ‘gemakkelijke’. Ik wou wat het me ook zou kosten goed doen en op mijn eigen tempo. Ik wilde mijn bochten onder controle krijgen en zelfvertrouwen winnen. Na vijf uur snowboarden ging dat – al zeg ik het zelf – extreem goed. Ik was trots op mezelf! Bij de laatste afdaling nam ik met een smile op het gelaat serieuze bochten en gleed aan een flinke snelheid naar beneden!

Jammer dat de sneeuw niet lang meer zal blijven liggen, want op de weg naar huis had ik alweer zin om nog een keer te gaan!

Eenmaal weer in ons verblijf waren we moe en stijf. Gelukkig werden we verwend door een zelfgemaakte lasagne van een van onze Erasmussers! Heerlijk was dat! Later op de avond beklom ik met deze vriend en een Fransman een hoge berg om te zien of er Noorderlicht te spotten viel! De kans was zeer groot en dan moet je er gebruik van maken. We vonden een goede plek, zonder stadsverlichting en boven op de berg. Mijn statief met fototoestel stond in de aanslag. Na een tijd besloten we, terwijl we wachten, wat aan lichtfotografie te doen. Spelen met licht en een lange sluitertijd is altijd leuk! Helaas! Jammer genoeg liet het Noorderlicht verstek gaan.

We gingen weer naar huis, een beetje teleurgesteld, maar… we geven niet op! We hopen dat we het Noorderlicht ooit zullen zien. En is dat nu niet het geval, dan komen we volgend jaar met z’n allen terug!

Tot snel! Dit was uw verslaggever vanuit het verre Noorden.

Een Gent-missende-Joyce Lanssens

Back to work

Na de ontspannende week vakantie, vliegen we er weer in.

Maandag werd ik verwend en kreeg ik blad goud om mee aan de slag te gaan! Ik mocht dit uittesten op diverse materialen en op verschillende wijzen. Zo kan ik dit dan gebruiken in het eindontwerp  van mijn ketting! Bladgoud is zeer fragiel en zeer breekbaar. Dus het was zoeken naar de juiste manier van er mee om te gaan. Na enkele testen begon ik het zowaar onder de knie te krijgen.

Na een goede start op school stond er deze een chocoladefondue op het menu! Iedereen van Erasmus was aanwezig en smulde heerlijk van in chocolade gedipt fruit! Hoewel de  Noorse chocolade niet kan tippen aan de Belgische delicatesse, viel het zeer goed mee en mochten we zeker niet klagen! Na buikje rond, bleven we nog even ontspannen en speelden we enkele spelletjes met dobbelstenen. Na deze geslaagde avond gingen we allemaal onze eigen kant uit elk naar de eigen stek.

Terug naar de schoolbanken. Tussen het brainstormen over mijn juweel als eindwerk, maakte ik ook enkele andere hebbedingetjes. Zo maakte ik een elandketting voor mezelf en een voor een vriendin. Ik heb tevens een extra exemplaar gemaakt, die ik kan wegschenken aan iemand die dit graag zou hebben. Ik zet binnenkort de foto online. ben ik mijn verschillende broches aan het afwerken, zodat ik deze ook kan verloten.

En toen was het donderdag. Die avond waren we uitgenodigd bij onze leraar Paul thuis voor een diner. Wat jullie misschien vreemd oogt, wel dit was even vreemd voor ons. In België zouden de leraren de klas nooit bij hem of haar thuis uitnodigen. Desalniettemin vond ik dit een leuke geste. In onze klas hout en metaal zitten er twaalf leerlingen. Allemaal meisjes. Je verschiet misschien van het geslacht in een hout- en metaalklas. Wel wij in het begin ook, omdat houtbewerking en metaal in België vooral door jongens wordt beoefend. Wel hier is dat niet het geval. Hout- en metaalbewerking zijn namelijk zeer precieze technieken. Je let veel op details en gaat zacht om met de materialen, wat in ieders ogen meer een zaak is van vrouwenhanden. Dus gingen we met de hele vrouwenclub op bezoek bij onze leraar. Het was zeer gezellig en lekker eten! We hebben veel gelachen en wederom Noorse woorden bijgeleerd!

De laatste dag van de week werd een rustige dag. In de ochtend bespraken Paul en ik mijn juweel en we besloten dat het goed zou zijn om een schouder model te maken zodat ik het juweel hierop kan ontwerpen en afwerken. Dit is gemakkelijker dan oefenen op mezelf. Daarom besloten we met z’n allen naar het centrum te gaan om deze benodigdheden voor mijn gipsen schouders te kopen, maar tegelijkertijd te genieten van een thee en wafel, of in mijn geval een ‘cacao med crème’! Ja je hoort het goed, je denkt nu, wat voor dialect spreekt Joyce nu, neen. Cacao med crème is Noors voor warme chocolade melk met slagroom. Anna en ik moesten heel hard lachen toen we deze grappige vertaling ontdekten.

Na dit lekker tussendoortje, kochten we de materialen die we nodig hadden en gingen terug naar school. Daar begonnen we direct met de mummificatie van mijn schouders. Na een uurtje van intapen en lachen met mijn tijdelijke onbeweegbaarheid, mocht het gips eraf en had ik mijn modelschouders.

De dag eindigde vroeg en Anna en ik gingen naar huis. We moesten ons voorbereiden op de training van die avond, namelijk de training van onze flashmob! Op 25 maart zullen we hier in de streets van Notodden een flashmob organiseren, waar televisie en radio bij zullen betrokken worden! Op de kerk van Notodden-city staat een webcam, die je op een post van de televisie hier en op het internet kan bewonderen! Wanneer je in google notodden webcam intikt, kom je erop. We willen zoveel mogelijk verschillende mensen hierbij betrekken en zo proberen in de belangstelling te komen staan!

We oefenen nu elke week in de gymzaal onze dans zodat we klaar zijn voor het echte werk! Hier kan je het filmpje van onze training bekijken!

Vanavond, zaterdag, is er het evenement van de week, namelijk de ‘Bad Taste-Party’ ofwel Marginale fuif! We hebben onze kledij al klaargelegd en kijken reikhalzend uit naar het foute feestje! Foto’s zullen binnenkort gepost worden!

Bad of Good… wij zullen ons alleszins amuseren vanavond!

Have fun! – Joyce