Waar moet ik beginnen. Maandag 26 maart daar waren we gebleven. Na een productieve dag op school, volgde er een productieve dag voor ons Belgen. We prepareerden, alweer, een bourgondisch maal, een gerecht dat zich nu aan een razend tempo in Noorwegen verspreidt: kip met appelmoes en frieten. Alle Erasmussers genoten ervan, vooral de kip en frieten. Sommigen waagden zich eraan kritiek te geven op de combinatie met appelmoes en de mengeling van al deze smaken in de mond, maar ik wees hen erop dat zij geen negatief woord mochten uitgalmen over de fameuze Belgische gerechten.
Na een goede nachtrust op een voldane maag, kraaide de haan vroeg want er stond een uitstap met de klas op het programma. Naar Oslo! We bezochten daar Kunsthøgskolen i Oslo, Oslo National Academy of the Arts. We deden dit naar aanleiding van gewillige klasgenoten die hier volgend jaar naartoe zouden willen komen. Het is een hele grote en toffe school, waar je allerlei richtingen kan volgen zoals textiel, grafisch vormgeving, meubelontwerp, toneel, zang, dans en een handvol andere richtingen. Ik zou er alleszins graag naartoe gaan als ik in Noorwegen zou wonen!
Na deze rondleiding waren we vrij en de eerste halte was… Mc Donalds! Wauw wat was dat lang geleden. Ik hapte gulzig van mijn New York hamburger met typische Mc Donald frietjes. Hmmmm genieten!
De volgende stop op onze weg was: de winkels van Oslo! Wat had ik dat gemist! Shoppen! Ik mocht me eindelijk weer eens laten gaan. Ik ging niet helemaal uit de bol maar sloeg alle leuke winkels op in mijn hoofd, zodat ik later die week, wanneer bekend Oostakker-volk mij zou komen bezoeken, met hen deze winkels kon aanvallen!
Toch ging ik naar huis met enkele leuke aanwinsten zoals een koraal-kleurige top, ballerina’s (wat fijn is eens een elegant schoentje aan te hebben na twee maanden en meer in lompe en niet-modieuze stapschoenen), oorbellen (uiteraard, je moet de enige afwijking die je hebt niet bestrijden maar net goed verzorgen), koraal-kleurige nagellak en een nieuwe fancy zonnebril.
De rest van de werkdagen van de week werd er dan ook zoals het woord zegt, hard gewerkt! Aan lopende opdrachten van hier in Noorwegen, zowel aan die van in België, want of ik het nu wil of niet, die deadlines komen steeds naderbij! En aangezien ik de volgende week een weekje vrij heb, door het hoog bezoek uit België, moest er nu wel wat doorgewerkt worden.
Dan was het zaterdag en ik keek er enorm naar uit om mijn ouders en vriendin te zien! Het was nu al zo lang geleden en skype-talk is toch niet hetzelfde! Dus speelde ik voor Assepoester die dag en stofzuigde, dweilde en deed de vaat omdat ik verwachte hen te mogen ontvangen in mijn mooie stulpje, wat achteraf onnodige moeite bleek geweest te zijn, want ik kon de Belgen niet lokken naar het kleine Notodden! Assepoester gespeeld voor nul toeschouwers. Maar goed, alles blinkt weer en niets stinkt nog.
Zondagochtend vertrok ik dan vroeg met de bus richting Oslo waar ik mijn ouders zou verrassen in hun hotel. Ik kwam er aan en het was meteen een warme ontmoeting. Na even te bekomen, trokken we de stad in en verkenden de straatjes en parkjes van Oslo. We hadden een hele fijn dag!
De volgende dag was ik weer opgetogen. Lotte en haar ouders, Jo en Katrien, arriveerden! We gingen hen opwachten aan de busterminal. Een dolgelukkig weerzien. Na een goed en wel installatie en rondleiding in ons hotel, trokken we de stad in om lekker te gaan eten.
De komende vijf dagen genoten we van het samenzijn en bezochten tal van Noorse bezienswaardigheden. We gingen naar het Munch museum, de Opera, de Domkirke, het Vigeland park en het Viking museum. Verder genoten we van elke avond lekker eten en een avond gingen we ook gaan dineren in het Hard Rock Café van Oslo! Daar aten we, uitgezonderd mijn papa die zich op een vis stortte, met zen vieren een Legendary 10 Oz. Burger! Zo smakelijk! Maar zo vettig! Heerlijk.
Na deze zalige vijf dagen was het weer tijd om afscheid te nemen en wuifde ik hen uit met toch een vreemd gevoel. Het is raar om goede vrienden terug zien te vertrekken naar ergens waar jij normaal ook bent. Dit duurde niet al te lang en na enkele dagen stond ik opnieuw met beide voeten op de grond en begon het harde werk weer. Ik werkte hard voor school want de stress, die al tijden afwezig was door het kalme Noorwegen, bleek toch wel te komen!
Mijn eindproject, de ketting, schiet nu heel goed op en ik kan het einde al zien! Ik hoop er deze week klaar mee te zijn en ondertussen werk ik af en toe aan de bachelor thesis die ik hier doe over digitaal 3D ontwerp van juwelen, maar dit zal een betere vaart krijgen wanneer mijn ketting af is. Dit alles moet ingeleverd en beoordeeld worden voor 1 mei! Spannend! Maar ik heb er enorm van genoten van alle ervaringen en technieken in school, dus wat het resultaat ook zal zijn, ik ben er alleszins al heel blij mee!
De laatste twee weken gaan nu in. Gemengde gevoelens spelen mij parten. Ik ga het hier zo missen en drie maanden is echt heel kort, maar daartegenover mis ik het gezellige en licht-drukke van Gent toch wat. Maar dit gemis zou toch nog even langer geduurd mogen hebben als het aan mij lag. Nu ja nog niet getreurd, we zijn nog niet weg en ik ga nog volop genieten van ongetwijfeld schitterende laatste weken!
Ik beloof jullie sneller te bloggen!
Tot spoedig!
-Joyce
